Carigradskata konferencija na Velikite sili

	Sign In Sign-Up

Во 1875 година Бугарскиот Централен Револуционерен комитет зема решение за дигање на востание во бугарските земји. Използувајќи комитетите на Внатрешната револуционерна организација изградена од Васил Левски во април 1876 година востанието започнува, и ги обфаќа Централна Буга-рија /Копривштица, Панаѓуриште, Пештера, Брацигово/ и делови од Пиринско и Малешевско. Востанието е задушено со големи жестокости од турците и тоа принудува Великите сили да земат мерки за давање на слобода на Бугарите. По тоа прашање е свикана Цариградската дипломатска конференција.

Цариградската дипломатска конференција започнува во месец декември 1876 година. Учеству-ваат шестте европски Велики сили и Турција. Изработен е општ проект за давање автономија на Бугаpија. Се предвидува територијата населена со Бу-гари да се раздели на две области: Источна со центар Трново и Западна со центар Софија „со преовладешто Бугарско население". Сите представители на Великите сили ги примат така оцртаните гра-ници. Султанот го блокира решението и откажува да даде автономија за Бугарија. Тоа дава основа на Pyсuja да започне вojна со Турција, која завршува со потпишувањето на Санстефанскиот мировен договор на 3 март 1878 година. Договорот ги определува границите на Бугарската држава приближно по тие определени од Цариградската конференција.

1-во. Ќе бидат образувани од долупосочените и согласно со приложената тук карта два вилаета... Источниот видает, кој ќе има за главен град Трново, ќе биде составен од санџаците: Русенски, Трновски, Тулчански, Врачански, Сливенски, Пловдивски /без Султалери и Ахчелеби/ и од казите: Кркларенска /Лозенградска/, Мустафапашавска /Свиленградска/ и Казалагачанска /Елховградска/. Западниот вилает, кoј ќе има за главен град Софија, ќе биде составен од санџаците: Софиски,Видински, Нишки, Скопски, Битолски /без две јужни кази/, еден дел од Серски санџак /трите северни кази/ и од казите Стумица. Тиквеш, Велее и Костур.